W dniach 01-02 marca 2019 r. odbyło się szkolenie w Osiecku na temat  „ZARZĄDZANIE ORGANIZMAMI SZKODLIWYMI W ZAKŁADACH PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO. BRC wersja 8” przeprowadzone przez profesora Stanisława Ignatowicza.
              
                               PROGRAM SZKOLENIA

1. Podstawowe wymagania sanitarno-higieniczne w zakładzie przemysłu spożywczego
2. Zarządzanie organizmami szkodliwymi
3. Standard BRC a zarządzanie organizmami szkodliwymi: Wersja 8 obowiązująca od 2019 r.
   IFS wersja 6
4. Postępowanie technika ddd zgodnie  z normą  PN-en 16636 przy wykonywaniu usługi w zakładzie    przemysłu spożywczego: zarządzanie populacją ‘moli spożywczych’.
5. Karaczany w zakładzie przemysłu spożywczego
6. Jak przygotować się do audytu YUM!
7. Oddalanie ptaków występujących na zewnątrz obiektów
8. Usuwanie ptaków z pomieszczeń. Usuwanie odchodów ptasich
9. Rozwiązywanie problemu z ptakami – wyłapywanie gołębi miejskich i wróbli za pomocą pułapek

Wymagania standardów BRC & IFS są do siebie zbliżone, ponieważ powstały w tym samym celu – zapewnienia bezpieczeństwa żywności dla dostawców sieciowych oraz marek własnych. Różnice dotyczą formy sformułowania wymagań, a także sposobu oceny końcowej producenta. Dla firm wdrażających system zapewniania bezpieczeństwa żywności i starających się o certyfikat systemu podstawowym kryterium wyboru jest miejsce, gdzie będzie dostarczany produkt. Wdrożenie systemu BRC w przypadku, gdy posiada się wdrożony system IFS (i odwrotnie) nie stanowi dużego problemu, gdyż pomimo innej struktury norm, wymagania są podobne i wdrożenie kolejnego systemu nie stanowi dużej trudności.

BRC GLOBAL STANDARD FOR FOOD SAFETY
BRC Food jest branżowym standardem technicznym, który określa wymagania dla firm w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności w procesie produkcji, pakowania, przechowywania i dystrybucji żywności dla sieci handlowych.

Pierwotnie opracowany przez British Retail Consortium, standard stosowany jest na całym świecie wśród sprzedawców detalicznych i markowych producentów w UE, Ameryce Północnej.

Od 01 sierpnia 2018 r. pojawiło się wydanie 8, które obowiązuje od 01 lutego 2019r.

Standard BRC (Bezpieczeństwo żywności, wydanie 8) zawiera szereg wymagań „podstawowych”, które są kluczowe dla Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem i Jakością Żywności. Jednocześnie są to wymagania, bez wdrożenia których nie jest możliwe uzyskanie certyfikatu. Dwanaście wymagań fundamentalnych w wersji 8 standardu pokrywa się z wymaganiami fundamentalnymi w wersji 7. Różnice dotyczą specyficznych obszarów. Do wymagań tych zalicza się:

1. Zaangażowanie najwyższego kierownictwa i ciągłe doskonalenie

2. Plan bezpieczeństwa żywności – HACCP

3. Audity wewnętrzne

4. Zarządzanie dostawcami surowców i opakowań

5. Działania korygujące i zapobiegawcze

6. Identyfikowalność

7. Układ, przepływ produktu i segregacja

8. Utrzymanie higieny i porządku

9. Nadzorowanie alergenów

10. Kontrola operacji

11. Etykietowanie i kontrola opakowań

12. Szkolenia: postępowanie z surowcami, przygotowanie, obróbka, pakowanie i obszary magazynowe.

Najistotniejsze z punktu widzenia BRC są procesy produkcyjne oraz procesy bezpośrednio z nimi powiązane, takie jak: magazynowanie, wysyłka, procesy związane z zapewnieniem i kontrolą jakości (w tym procesy w obszarze laboratoryjnym), utrzymanie infrastruktury, a przez to również porządku i higieny. Podejście to przejawia się także w wymaganiach stawianych auditorom, których głównym zadaniem jest weryfikacja praktyczna wdrożenia procesów oraz dobrych praktyk produkcyjnych (wizyta w obszarach operacyjnych musi rozpocząć się w przeciągu 30 min od rozpoczęcia audytu oraz min 50% czasu audytu musi być poświęcone na weryfikację właśnie w tych obszarach: rozmowy, obserwacje, w tym przykładowo zmiany produktu na linii produkcyjnej, przegląd dokumentacji).

Dwanaście wymagań fundamentalnych w wersji 8 standardu pokrywa się z wymaganiami fundamentalnymi w wersji 7. Różnice dotyczą specyficznych obszarów, które opisane zostały poniżej.

1. Kultura bezpieczeństwa i jakości żywności

Kluczowe tutaj jest opracowanie i utrzymywanie planu rozwoju i ciągłego doskonalenia kultury bezpieczeństwa i jakości żywności. Pytanie, które należy sobie zadać w tym kontekście: „Co się dzieje, gdy nikt nie obserwuje procesów?” Nowym wymaganiem jest także posiadanie poufnego systemu zgłaszania problemów związanych z bezpieczeństwem i jakością żywności.

2. Niezgodności

Nacisk kładzie się na przeprowadzenie analizy mającej na celu identyfikację prawdziwej przyczyny zaistniałej sytuacji niezgodnej („root cause analysis”) i określenie działań, których wdrożenie wyeliminuje pojawienie się danej sytuacji w przyszłości. W szczególności dotyczy to sytuacji, gdy obserwowany jest negatywny trend dla danego rodzaju niezgodności (podkreślono to również w odniesieniu do wyników badań laboratoryjnych).

3. Dokumentacja

Dodano wymagania posiadania udokumentowanej procedury opisującej proces identyfikowalności, podkreślono również konieczność przeprowadzenia walidacji instrukcji przygotowania, jeżeli takie są dołączone do produktu („cooking instruction”).

4. Infrastruktura / sprzęt

Uwzględniono wymaganie dla podwyższonych chodników znajdujących się nad lub w pobliżu linii produkcyjnych („elavated walkways”). Dodano wymaganie odnośnie konieczności posiadania procedury wskazującej sposób postępowania przy użyciu i testowaniu wag automatycznych stosowanych na liniach produkcyjnych.

5. Szkolenia

Pokreślono, iż wszystkie osoby pracujące w procesie związanym z etykietowaniem i pakowaniem produktu powinny zostać przeszkolone z obowiązujących zasad, sposobu postępowania w procesie. Dotyczy to zarówno pracowników stałych jak i tymczasowych.

6. Strefy produkcyjne

Doprecyzowano wymagania w zakresie poszczególnych stref produkcyjnych, przykładowo, określono zakres wymagań dla stref otwartych i stref produkcji produktów gotowych do spożycia w odniesieniu do konieczności posiadania programu monitorowania środowiska.

7. Zebrano wymagania odnoszące się do produktów będących przedmiotem handlu w jednym rozdziale standardu

Zmiany wprowadzone w najnowszej wersji standardu BRC niewątpliwie odzwierciedlają to, co dzieje się i jest poddawane dyskusji w branży spożywczej. Spośród wszystkich wymienionych obszarów budowanie kultury bezpieczeństwa żywności to zadanie najtrudniejsze ale i najważniejsze dla każdego przedsiębiorstwa w branży. To realizacja tego właśnie zadania może uchronić organizację przed wieloma pojawiającymi się obecnie zagrożeniami.